-
1 кабилә
сущ.; ист.1) пле́мякүчмә кабиләләр — кочевы́е племена́ || племенно́й
кабилә дошманлыгы — племенна́я вражда́
кабилә башлыгы — племенно́й старе́йшина, старе́йшина пле́мени
2) уст. наро́д -
2 вождь
-
3 предводитель
-
4 шейх
ма) Гарәбстанда: кайбер күчмә кабиләләрнең башлыгыб) гарәп илләрендә: авыл старостасыв) мөселманнарда: гомумән дини башлык
См. также в других словарях:
өлкән — с. 1. Яше башкаларныкына караганда олырак булган, яше зур булган өлкән улы 2. и. күпл. Олылар, олы кешеләр; киресе: балалар, яшьләр өлкәннәр сөйләшкәндә бала чага тыгылмый. иск. Берәр ыруның, кабиләнең олы яшьтәге мөхтәрәм кешеләре 3. Нин. б.… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге